หน้าหนังสือทั้งหมด

พระธรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า 87
89
พระธรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า 87
ประโยค - พระธรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า 87 มีอันตรายเบียดเบียนอยู่รอบข้าง. เจ้าของหยุดอยู่เดิม." ช่างนั้นร้องให้ อยู่ในทันนั้น. ครั…
ในหน้า 87 ของพระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๑ มีเรื่องราวเกี่ยวกับการที่พระศดาเสด็จถึงกรุงสาวดี และการสนทนาระหว่างพระศดากับภิญญาชาวเมืองโกสัมพี โ…
พระธัมปทปิฏกฉบับแปล ภาค ๑: การสื่อสารของพระศาสดา
101
พระธัมปทปิฏกฉบับแปล ภาค ๑: การสื่อสารของพระศาสดา
ประโยค - พระธัมปทปิฏกฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 99 ทรงทำหนอ? วานนี้ อันตรายแห่งบรรพชา เกิดขึ้นแก่ลูกคน เพราะการล่วงหน้าไปก่อน วันนี้ อันตรายม…
ในพระธัมปทปิฏกฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 99 เสนอการสนทนาระหว่างพระศาสดาและภิญญาเกี่ยวกับอันตรายจากบรรพชาและกิเลสที่มีผลกระทบต่อพระมหากษ…
ประวัติพระพุทธเจ้า: พระโคดมและพระอุบัติเหตุ
116
ประวัติพระพุทธเจ้า: พระโคดมและพระอุบัติเหตุ
ประโยค - พระบิณฑบาตซึ่งถูกแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 114 พุทธังทรง จัดเป็นพระพุทธเจ้าทรงพระนามว่า โคดม ในที่สุด ๔ องค์ใข ยิ่งด้วยแสนกลในอนาคต,…
พระบิณฑบาตซึ่งถูกแปล ภาค ๑ นี้นำเสนอประวัติของพระพุทธเจ้าโคดม ตั้งแต่การบำเพ็ญบารมีครบ 30 และพระสงฆ์ทั้ง 20 องค์ที่เกี่ยวข้องก…
พระอิฐมงคลปทุมกาลแปล ภาค ๑
136
พระอิฐมงคลปทุมกาลแปล ภาค ๑
ประโยค - พระอิฐมงคลปทุมกาลแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 134 พื้นองค์ มีอุจจาระสัปปะเป็นต้น ทำรามอะไรไว้ล่า ? พระองค์ตรัสว่า เขาปรารถนาพระอรหัตเหม…
พระอิฐมงคลปทุมกาล ภาค ๑ บรรยายถึงการตรัสคำของพระองค์เกี่ยวกับการปรารถนาพระอรหัต การเปล่งพระอทุนและการทำบุญใน ๔ กัณฑ์ โดยมีร…
พระฐัมมปุฑฺเฒผาแปล ภาค ๑ - หน้า 146
148
พระฐัมมปุฑฺเฒผาแปล ภาค ๑ - หน้า 146
ประโยค - พระฐัมมปุฑฺเฒผาแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 146 เริ่มพระธรรมเทสนาแล้ว ในกาลขณะเทสนา ชุลีเจิดหมื่นสีพัน ยกสรรคตบเสียว ทั่งหมดบรรลุพระ…
ในหน้า 146 ของพระฐัมมปุฑฺเฒผาแปล ภาค ๑ กล่าวถึงเหตุการณ์ที่เริ่มต้นเมื่อพระธรรมเทสสนา พระศาสดาประทานคำสอน โดยมีผู้ที่สามารถบรรลุพระอรหัตได…
พระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า 149
151
พระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า 149
ประโยค - พระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๑ - หน้า 149 รายโปรดออกไม้มะขาวดอกเป็นที่ ๕ ให้ท่านมนอปมงด้วยดอกอุובל เขียว ตบแต่งพุทธอาณัน จัดอาสนะ…
ในพระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 149 กล่าวถึงประเพณีการต้อนรับพระพุทธเจ้าของสิริวิรัตุกุมพลีและการเรียนรู้เกี่ยวกับความปรารถนาข…
พระเวียงโกศลพระนิพนธ์ ภาค ๑ - นายขุนสุภกิจ
170
พระเวียงโกศลพระนิพนธ์ ภาค ๑ - นายขุนสุภกิจ
ประโยค บรรทัด - พระเวียงโกศลพระนิพนธ์ ภาค ๑- หน้าที่ 168 ๑๐. เรื่องนายขุนสุภกิจ* [๑๐] [ข้อความเบื้องต้น] พระสาสนา เมื่อประทับอยู่ในพระวรุณ ทรงโ…
พระเวียงโกศลพระนิพนธ์ ภาค ๑ นำเสนอเรื่องราวของนายขุนสุภกิจที่ปรับตัวเพื่อเอาตัวรอดในช่วงเวลาที่ข้าวแพง โดยมีการพูดถึงการเลี้ยงส…
พระโหร - พระเจิมปทุมทัศนฉบับแปล ภาค ๑
173
พระโหร - พระเจิมปทุมทัศนฉบับแปล ภาค ๑
ประโยคตอนต้นและข้อความในภาพ: "พระโหร - พระเจิมปทุมทัศนฉบับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 171 [พวกภูมิยืนใจว่าเขาม่ำสุกรทำงานคงล] พวกภูมิเดินไปทางประตูเรือนของเขา ได้ยินเสียงนั้นแ…
พระโหร - พระเจิมปทุมทัศนฉบับแปล ภาค ๑ บรรยายถึงความสำคัญของเสียงสุกรในสำนักงานศาลาและผลต่ออารมณ์ของภิกษุ โดยมีการกล่าวถึงการทำบาปและเศร้า…
ประโคด - พระอิ่มมปัฏิฐิผูกเขาคาแปล ภาค ๑
185
ประโคด - พระอิ่มมปัฏิฐิผูกเขาคาแปล ภาค ๑
ประโคด - พระอิ่มมปัฏิฐิผูกเขาคาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 183 ตรัสแย้งว่า "ถึงท่านทั้ง ๒ ก็ยังไม่ทรงทราบ, ธรรมาคัปถ์ ย่อม เกิดขึ้นในฤดูทองคำ ประมาณ…
เนื้อหาผ่านการอภิปรายเกี่ยวกับการเห็นและประสบการณ์ของกษัตริย์ภายในพระพุทธศาสนา โดยมีการนำเสนอว่าบางท่านมีความเข้าใจในการเกิดขึ้นของสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดในบริบทของตนเอง โดยเฉพาะการเปรียบเทียบระหว่างกระบวน
พระธัมม์ปิฏกฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 209
211
พระธัมม์ปิฏกฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 209
ประโยค - พระธัมม์ปิฏกฉบับแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 209 สวรรคภัณฑะในสถานที่ตนไปแล้ว ๆ เที่ยวบรรจุธรรมแก้วกู้ ๕๐๐ รูป ได้เป็นอาจารย์ของคณะใหญ่…
เนื้อหาในหน้า 209 ของพระธัมม์ปิฏกฉบับแปล ภาค ๑ สะท้อนถึงความสำคัญของการศึกษาธรรมในพระพุทธศาสนา โดยพระเวนอนภูเป็นอาจารย์ของภิกษุ ๕๐๐ รูป ที่ได้บรรล…
พระธรรมปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๑
215
พระธรรมปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๑
ประโยค - พระธรรมปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 213 [แก้ตัว*] บรรดาบเหล่านั่น ว่า สติ นี้ เป็นชื่อแห่งพระพุทธเจ้า คือพระไตรปิฎก นรชนเข้…
ในพระธรรมปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๑ ได้กล่าวถึงความสำคัญของการศึกษาและปฏิบัติธรรมตามคำสอนของพระพุทธเจ้า โดยมีการเปรียบเทียบถึงการที่คนเ…
พระธัมมปฏิรูปาญแปล ภาค ๒ - หน้า 12
14
พระธัมมปฏิรูปาญแปล ภาค ๒ - หน้า 12
ประโยค - พระธัมมปฏิรูปาญแปล ภาค ๒- หน้า 12 บิดา เวทามีลังกำลังแม้ว่าความหิว บังเกิดแก่อ้ายเป็นสามนั้น ในที่ซึ่งบังเกิดเด็กอ้ายเป็นลูกนั้นแล้ววางลง เขาก็พูดคะรวนั้นแล้วๆ ว่า "หล่อม เรามีชีวิตอยู่ จำได
ในหน้าที่ 12 ของพระธัมมปฏิรูปาญแปล ภาค ๒ มีการเล่าเรื่องราวของบิดาที่ต้องเผชิญกับความหิวและการทิ้งลูก ขณะเดินทาง พร้อมกับคำสนทนาระหว่างสามีและภรรยาเกี่ยวกับการดูแลลูก ความเศร้าโศกที่เกิดขึ้นเมื่อเด็กต
พระอ입มปฏิซทกภาแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 16
18
พระอ입มปฏิซทกภาแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 16
ปรอทคง - พระอ입มปฏิซทกภาแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 16 ไปทางอากาศ ยืนหาอยู่แล้ว เมือพระปัจเจกพุทธเจ้านั้นลับคลง จัญฑูไป หยุดก็แตกทำลายลง. [สุนัขไปเกิดเป็นโสฬสภพพุทธ] ชื่อว่า สัตว์ครึ่งฉานทั้งหลายนัน เป็นสัตว์ม
ในหน้าที่ 16 ของพระอ입มปฏิซทกภาแปล ภาค ๒ กล่าวถึงการเกิดและการเคลื่อนของเทพบุตร รวมถึงเหตุผลในการเกิดเป็นสัตว์และการมีความเห็นที่ตรงในพระพุทธศาสนา เทพบุตรจะย้ายจากเทวโลกด้วย 4 เหตุผลที่ได้แก่ความรักในป
พระจัมปปิฏกฉบับแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 21
23
พระจัมปปิฏกฉบับแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 21
ประโยค - พระจัมปปิฏกฉบับแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 21 "เราได้ลูกชายแล้ว" จึงนำเด็กนั้นไปส่งเรือน. นางกาลิไปแล้ว อันเศรษฐีถาม จึงบอกความเป็นไปนั่น อันเศรษฐีบอกว่า "เจ้าของไปให้ทรัพย์ (เขา) พ้นแล้ว จนบำดีนั้นก
ในหน้าที่ 21 ของพระจัมปปิฏกฉบับแปล ภาค ๒ มีการเล่าเรื่องเกี่ยวกับกาลิถิ่นและเศรษฐีที่พูดคุยเกี่ยวกับเด็กชายที่ได้มา และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในป่าช้าผิด มีการพูดถึงความรักและการรักษาเด็กในขณะนั้น พร้อมบ
พระอธิษฐานภิญญา ภาค ๒ - หน้าที่ 24
26
พระอธิษฐานภิญญา ภาค ๒ - หน้าที่ 24
ประโยค - พระอธิษฐานภิญญา ภาค ๒ - หน้าที่ 24 หม้อ," จึงพูดว่า "ฉันจักไปไหนนั่น, เด็กเหล่านี้ชนะฉันหลายคะแนนแล้ว, พี่จะชนะเอาคะแนนคืนให้นั้น. นายโมสกะ. ที่ล้าคุณพ่อ. ลูกเศรษฐี. อย่ากลัวพี ฉันจักนำวันนี้
ในหน้าที่ 24 ของพระอธิษฐานภิญญา ภาค ๒ สื่อถึงการเล่นคีและบรรยากาศการแข่งขันของเด็กๆ โดยมีนายโมสกะและลูกเศรษฐีเป็นตัวละครหลัก การเสวนาของพวกเขาแสดงถึงความคิดและความรู้สึกที่หลากหลาย เมื่อเด็กๆ แข่งขันก
พระธัมมปฏิญญากาแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 26
28
พระธัมมปฏิญญากาแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 26
ประโยค - พระธัมมปฏิญญากาแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 26 ถึงคนเก็บช่วยน้ําว่า "ผู้นี้เป็นลูกชาวชาติของเรา, ม่ามีเสียนแล้ว จงโยนลงไปในหลุมคุณ. เมื่อทำการอย่างนี้เสร็จแล้ว, ฉันจักรีงที่ จะตอบแทนแก่นางไกลในภายหลัง
ในส่วนนี้ของพระธัมมปฏิญญากาแปล ภาค ๒ กล่าวถึงโมสละผู้ซึ่งมีภารกิจในการส่งข้อความไปยังเศรษฐีและความยากลำบากในการศึกษาอักษรสมัยของเขา การอธิบายการเดินทางของโมสละและการพบกับภรรยาของเศรษฐีสร้างความเข้าใจใ
พระธัมปทปิฏกฉบับแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 47
49
พระธัมปทปิฏกฉบับแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 47
ประโยค - พระธัมปทปิฏกฉบับแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 47 1. เราจักไหว้ท่านทำไม. 2. ท่านจักไม่ไหว้หรือ? 3. เราจักไม่ไหว้. 4. แม่ข้าวเจ้า ก็ไม่ให้. 5. เมื่อเป็นเช่นนี้ เรากลางราชอาษาก่อนท่าน. 6. เผิญทำเกิด. ท่า
ในหน้าที่ 47 ของพระธัมปทปิฏกฉบับแปล ภาค ๒ มีการสนทนาระหว่างพระราชากับท่านมหาราชเกี่ยวกับความสำคัญของการไหว้และการเรียนรู้ในสำนักต่าง ๆ โดยเน้นถึงความเข้าใจในบทบาทและการเคารพต่อกัน พระราชามองเห็นความสำ
พระอุ้มพระนั่งภูมิภักดิ์แปล ภาค ๒- หน้าที่ 53
55
พระอุ้มพระนั่งภูมิภักดิ์แปล ภาค ๒- หน้าที่ 53
ประโยค- พระอุ้มพระนั่งภูมิภักดิ์แปล ภาค ๒- หน้าที่ 53 ได้รับว่า คาถา ๒ คาถานี้แปล ชื่อว่า คาถาอนโมทนาของพระปิ่นเจกพุทธเจ้า ทรงหลาย. รัตนะคือแก้วมณี อันให้สิ่งที่มุ่งหมายทั้งหมด [แก้สารพัดนึก] เรียกว่า
ในหน้าที่ 53 ของพระอุ้มพระนั่งภูมิภักดิ์แปล ภาค ๒ กล่าวถึงคาถาอนโมทนาของพระปิ่นเจกพุทธเจ้า รวมถึงการหลบหนีของพระเจ้าอุเทนที่ใช้เงินและทอง เพื่อการเสด็จออกจากพระราชอุทยาน และการที่ทหารรักษาวังตื่นตระหน
อานุภาพและการฝึกตนตามพระธรรมปิฎก
74
อานุภาพและการฝึกตนตามพระธรรมปิฎก
ประโยค - พระธรรมปิฎกถามแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 72 พระศาสดา ตรัสว่า "อานุภาพ เราเป็นเช่นกับช้างตัวกวางสูงสง่า อกตรน ก็มีก้อนลูกครอันมาจาก ๕ ทิศ ย่อมเป็นภาระของช้าง ซึ่งก้าวลงสู่สงคราม ฉันใด ชื่อว่าการดนตน
พระธรรมปิฎกถามแปล ภาค ๒ ได้แสดงให้เห็นถึงอานุภาพของการฝึกตนว่าเปรียบเสมือนกับความยอดเยี่ยมของสัตว์ที่ได้รับการฝึกฝนชำนาญอย่างม้าและช้าง พระศาสดาได้ตรัสว่า การฟังธรรมและการฝึกตนล่วงเกินในคำพูดจะนำไปสู่
พระธัมมปทัฏฐกถา ภาค ๒: การบูชาพระปัญเจกพุทธเจ้า
91
พระธัมมปทัฏฐกถา ภาค ๒: การบูชาพระปัญเจกพุทธเจ้า
ประโยค-พระธัมมปทัฏฐกถา ภาค ๒- หน้า 89 เป็นของ ๆ ตน กล่าวว่าท่านจงวังไว้บนวลวัดนี้แล้วถือเอา" พระปัญเจกพุทธเจ้าเหล่านั้น ทำอย่างนั้นแล้ว. แลดูหญิงนั้น. นางทราบความประสงค์ของท่านทั้งหลาย จึงกล่าวว่า "ท่
พระธัมมปทัฏฐกถา ภาค ๒ นำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับนางธิดาของเศรษฐีในกรุงพาราณสีที่ได้ทำการอุปัฏฐากพระปัญเจกพุทธเจ้า และผลแห่งกรรมที่ทำให้เธอเป็นผู้ทรงปัญญาและมีความรู้มากในพระไตรปิฎก นอกจากนี้ยังมีการเล่า